اقامتگاه سفیر فرانسه

اقامتگاه سفیر فرانسه در ایران بین سالهای 1894 و 1896 میلادی در زمینی که بدین منظور ازسوی ناصرالدین شاه اهدا شده بود ساخته شد. ناصرالدین شاه از آخرین پادشاهان سلسله قاجار بود که از 1848 تا 1896 سلطنت کرد.

اقامتگاه بر اساس نقشه های اقامتگاه ییلاقی آقای دوبالوا، سفیر وقت فرانسه، که «کاخ مارامبِر» نام داشت بنا گردیده است.

اقامتگاه سفیر فرانسه

باغ عمارت در سال 1908

تالار بزرگ مزین به عنصری کاملا ایرانی، یعنی آینه کاری بر روی دیوارها و سقف است.

در کتابخانه (که سابقاً دفتر کار سفیر بود)، نگاره ای تمام قد از ناصرالدین شاه اثر هنرمندی ارمنی به چشم می خورد، که فرزند ناصرالدین شاه یعنی مظفرالدین شاه به فرانسه اهدا نموده است.

سالن غذاخوری مزین به یک رشته کاغذدیواری رنگی ساخت کارگاه زوبِر (در آلزاس) است، که هنر عصر رمانتیک را به نمایش می گذارد. اصل این اثر متعلق به دوران امپراتوری اول فرانسه می باشد.

تالار بزرگ در سال 1908

تالار بزرگ

کتابخانه (دفتر کار سابق سفیر)

کاغذدیواری کارگاه زوبِر